Ik heb vaker cursussen gevolgd, trainingen, seminars etc bijgewoond en heel vaak was ik teleurgesteld.
Lag mijn verwachting te hoog?
Was ik al verder dan de rest?
Heb ik mij voor de verkeerde cursus ingeschreven?
Geen idee, maar het viel eigenlijk altijd tegen.
Voordat deze cursus begon, sprak ik tegen mijzelf: “De cursus gaat mijn verwachting overbluffen. Het gaat tegen mijn verwachting in en ik zal genieten van alles wat ik leer. Dit wordt fantastisch.” En zo geschiedde……
We waren met 7 dames inclusief de cursusleidster. Een super leuke vrouw uit Spanje en haar assistente waren onze cursusleidsters. De meeste van ons hadden allemaal iets meegemaakt of konden iets zien, voelen of waarnemen waar ze geen grip op kregen, waar ze antwoord op wilde of hun gave verder ontwikkelen.
De les begon met een meditatie waarmee we tot rust kwamen, maar ook die onze energie ging verhogen.
Beetje dubbel, dat snap ik, maar we bedoelen hiermee de energie, frequentie, waarmee je afstemt op een hogere frequentie dan waar wij dagelijks in zitten. (hieronder meer uitleg daarover).
Er werd ons uitgelegd wat precies mediumschap is, welke vormen er zijn en wat onze taak wordt als medium.
Mediumschap is het vermogen om met overledenen te communiceren of beter gezegd de spirituele wereld. Als het lichaam sterft, blijft de ziel voortbestaan, echter kunnen de meeste mensen deze persoon niet meer met het blote oog waarnemen of ermee communiceren. Als medium ben jij eigenlijk het doorgeefluik tussen de spirituele wereld en de menselijke, aardse wereld. Het is dan ook niet de bedoeling dat jijzelf een draai aan het verhaal gaat geven, dan wordt het meer een eigen aanname dan wat er daadwerkelijk verteld wordt.
Doordat de spirituele wereld op een andere frequentie zit, een snellere vibratie heeft dan die van ons, moet je er wel echt wat voor doen om je afstemmen op deze frequentie. En van de spirituele wereld wordt ook verwacht dat zij hun vibraties wat verlagen, zodat je precies in het midden uitkomt. Het werd mij uitgelegd als een oude radio, waarbij je moeten zoeken naar de juiste frequentie en ineens heb je die radiozender te pakken, waar je naar op zoek was en daartussen zit veel ruis.
We hebben die dag vele oefeningen gedaan, zoals het voelen van je eigen energie en zo dus het verschil tussen jouw energie en die van een spirit te kunnen onderscheiden.
Maar de mooiste opdracht kwam aan het einde van de les!
Wij begonnen met een geleide meditatie waarbij we de spirituele wereld toestemming gaven dichterbij te komen. Ik wist niet wat ik kon verwachten, daar ik alleen de ervaring had met de verschijningen.
We vormden koppeltjes van 2 personen, de een was ontvanger (ontvanger is dat je een boodschap krijgt van iemand die jij kent uit de spirituele wereld), de ander was het medium (de boodschapper van de spirit uit de spirituele wereld) en daarna werden de rollen omgedraaid.
Nadat wij waren ‘ingetuned’ begon ik met praten (ik kreeg informatie door, maar hoe? Daarover binnenkort meer).
Eerst met ogen dicht, daarna met ogen open.
Ik zag een man in mijn gedachten. Een donkere man, met een Hawaiishirt aan en een fluitje (biertje) in zijn hand. Hij stond met open armen, een grote witte glimlach en alsof hij in een gezellige kroeg stond. Het was een grote man, kaal hoofd en ontzettend vrolijk. Ik begon verder te spreken: ik zie een vliegtuig, zegt jou dat wat? ‘Hij was altijd vliegtuigmonteur geweest’ zei de ontvanger. Ik zie een Jungle, kan het zijn dat hij daar heeft gewoond of is geboren? ‘Ja, hij is afkomstig van de Molukken’ zei ze. Ik opende mijn ogen en keek recht in de betraande ogen van de ontvanger. “Je omschrijft precies mijn vader”. Ik had contact met haar vader, wow! Ze was er zo ontroerd van en ze vond het zo mooi dat haar vader, via mij, nog even met haar wilde communiceren.
De cursusleidster kwam naast me staan en zei: vraag eens aan de spirit hoe hij is overleden.
Ik kreeg een soort van moeras, een slootje te zien in een tuin. Met een heel klein bruggetje en een touw. Geen touw als zijnde dat hij is opgehangen, maar het touw lag op de grond.
Ik kon nog niet zover komen dat ik precies de doodsoorzaak wist te achterhalen, maar wel dat hij op die locatie was overleden. En dat klopte.
Verder vroeg ik de spirit nog iets kenmerkends over de begrafenis te vertellen en hij gaf mij door in een lichte houtkleurig kist te zijn begraven.
Als laatste stelde ik hem nog de vraag: “heb je nog een boodschap voor haar?”. “Geniet van het leven” zei hij.
Deze boodschap was raak! Ze zei dat ze dit veel te weinig deed en dat zij deze boodschap ten harte nam.
Wat was dit een fantastische ervaring!
Hoe bijzonder!
Na deze dag wist ik: ‘hier wil ik mee door!’.
