Uitdagingen tussen poes en mens

Uitdagingen tussen poes en mens

Tijdens een reading

Tijdens een live reading, voelde ik heel sterk de frustratie van een poes naar haar mens toe. Haar mens was niet echt aanwezig, luisterde niet, was perfectionist en zat bovenop de poes. De poes voelde alsof ze geen ruimte had, een tweede kat in huis voelde dan ook als een verademing. Poes kreeg weer ruimte, er werd niet zo op haar gelet en voelde minder de druk van haar mens.

Ik merkte het zelf ook tijdens de reading, wat de poes allemaal bedoelde. Het was intens, ik voelde haar afwezigheid, ze luisterde inderdaad maar weinig en half en ze leek niet door te hebben wat er speelde. Ze wilde graag praten in plaats van luisteren. Ik leerde hier zelf ook van dat ik mijn energie moest terugpakken, dat ik haar tot stoppen moest brengen en de focus bij de communicatie met de poes moest houden.

Geen echte aandacht

En terwijl dat allemaal speelde, zocht ze naar de mooiste foto’s van haar katten en wilde ze eigenlijk al meteen door naar kat nummer 2 en 3 om daar ook nog even naar te vragen.

Dat waren dus eigenlijk 3 readings in een. Een uitdaging voor mij. Maar wat doe je als een mens niet luistert? Niet echt luistert, niet naar wat ik zeg en ook niet naar de gevoelens van de poes. 

Ze wilde weten of de nieuwe kat een fijne toevoeging was. JA! was mijn, dus eigenlijk poes’ antwoord. Ik heb alles opgeschreven en het verslag meegegeven, de poes voelde wat rustiger en opgelucht, maar wist eigenlijk ook wel dat het niet zou veranderen. Er was te weinig echte aandacht, maar hoe ga je hier als dierencommunicator mee om? Ik kon niet anders dan haar soms tot stilte brengen, de focus houden op het gesprek met poes en het verslag. Ik voelde een uitdaging, zo een die poes ook voelde, maar dit de hele dag door. En wat een feest dat er een nieuwe kat was, zodat de aandacht verdeeld kon worden. Ik hoop dat met deze reading poes wat rustiger is geworden, en dat het uiteindelijk toch een beetje zal doordringen bij haar mens. 

In liefde,

Priscilla

Challenges between cat and owner

During a reading

During a live reading, I very strongly felt the frustration of a cat toward her human. Her human wasn’t really present, didn’t listen, was a perfectionist, and hovered over the cat. The cat felt as if she had no space, so when a second cat came into the house it was like a relief. She regained some space, wasn’t watched so closely, and felt less of her human’s pressure.

I noticed it myself as well during the reading, everything the cat meant. It was intense—I felt her absence, she indeed listened very little and only half-heartedly, and she didn’t seem to realize what was really going on. She wanted to talk instead of listen. I also learned from this that I needed to reclaim my own energy, that I had to stop her at times and keep the focus on the communication with the cat.

No real attention

And while all of this was happening, she was looking for the prettiest photos of her cats and already wanted to move on to cat number two and three to ask about them as well.

So in fact, it turned into three readings in one. A challenge for me. But what do you do when a human doesn’t listen? Not truly listen—not to what I say and not to the cat’s feelings either.

She wanted to know if the new cat was a good addition. YES! was my answer—or rather, the cat’s answer. I wrote everything down and gave her the report. The cat felt a little calmer and relieved, but also knew deep down that nothing would really change. There was too little genuine attention. But how do you deal with this as an animal communicator? All I could do was sometimes bring her to silence, keep the focus on the cat and the reading. I felt it was a challenge—the same kind the cat felt, but all day long. And what a joy that there was a new cat, so the attention could be divided. I hope that with this reading the cat has become a bit calmer, and that in the end something will still reach her human.

With love,

Priscilla